การดูแลน้องชูการ์เมื่อป่วย

สวัสดีค่ะ ผ่านไปแล้ว 4 โพสต์ เรื่องที่ผ่านมาเป็นเรื่องของน้องแบทแมน วันนี้เฟิร์นก็มีเรื่องของน้องชูการ์จะมาเล่าแบ่งปันประสบการณ์ให้เพื่อนๆได้ฟังกันอีกเรื่องนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของน้องแพทตี้ น้องเป็นตัวเมีย เรื่องจะเป็นยังไงบ้าง มาติดตามกันเลยค่ะ

หลังจากที่ซื้อแบทแมนมาเลี้ยงแล้ว เฟิร์นก็อยากได้น้องชูการ์ตัวเมียมาเป็นพื่อนเล่นกับแบทแมน เลยไปซื้อน้องมาเพิ่มอีกหนึ่งตัว เดินไปร้านพี่เก๋ก่อน แต่ก็ไม่มีน้องตัวเมีย เลยเดินไปดูร้านอื่นๆอีก ก็มาเจอร้านึง เป็นร้านคุณป้า เฟิร์นก็เข้าไปดู มีน้องๆชูการ์เยอะมาก เราก็เลือกดู ตอนแรกไม่คิดจะซื้อที่ร้านนี้ เพราะดูน้องๆอยู่กันแบบแออัด เบียดกันหลายตัวเกินไป รวมทั้งมีน้องบางตัวดูป่วยๆ ไม่แข็งแรง ไม่สมประกอบเลย แต่เราก็ไปเจอน้องตัวนึง น้องน่ารักมาก อยู่แยกออกมาจากกรงที่มีชูการ์หลายๆตัว น้องตัวนี้ ไม่ถึงกับซนมาก แต่ก็ไม่ได้ซึมอะไร เราเลยขอป้ามาดูตัวนี้ ป้าก็จับน้องออกมาให้เราเล่น น้องตัวเล็กมาๆ เล็กว่าแบทแมนตอนซื้อมาใหม่ๆอีก แต่น้องน่ารัก เป็นตัวเมีย น้องดูเชื่องมาก เอามาวางบนมือ ก็ยอมแต่โดยดี มาดมมือเราฟุดฟิด เดินไต่ไปมาบนมือ บนแขน ไม่ร้อง ไม่กัดเลย แต่ดูไปดูมาน้องดูเหมือนไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าน้องง่วงหรือเชื่องๆ เราชอบตัวนี้ รู้สึกถูกชะตา อยากเลี้ยงน้อง เราเลยซื้อน้องตัวนี้ไป แล้วตั้งชื่อว่าน้อง "แพทตี้" เรียกสั้นๆว่า"แพท"

น้องแพทตี้

               กลับบ้านมาน้องก็เอาแต่นอน เราก็คิดว่าเป็นธรรมดาของลูกชูการ์วัยนี้อยู่แล้วที่จะขี้เซา นอนกลางวันตลอด แต่เราก็คอยสังเกตอาการน้องอยู่เรื่อยๆ พอเลี้ยงไปได้สักประมาณ 1 อาทิตย์ น้องก็ยังง่วง แล้วก็เริ่มมีอาการซึมๆ ไม่ค่อยยอมกินอาหารเลย เราก็พยายามป้อนให้น้องกินให้ได้มากที่สุด แต่ก็ยังไม่ดีขึ้น แล้วน้องก็เริ่มมีอาการ ฟึดฟัดที่จมูก เหมือนคนเป็นหวัด หายใจไม่ออก มีน้ำมูกไหล ดูน้องคัดจมูก หายใจไม่สะดวกเท่าไหร่ เลยตัดสินใจพาน้องไปหาหมอ พอเจอหมอ หมอดูอาการก็บอกว่าน้องยังเล็กเกินไป ตรวจฟังหัวใจยังไม่ได้เลย เพราะฟังไม่รู้เรื่อง ตัวน้องยังเล็กเกินไป เราได้ยินแบบนั้นก็เศร้าเลย สงสารน้องมาก เราก้เลยถามว่า แล้วถ้าอย่างนี้ ต้องดูแลน้องยังไงบ้าง หมอก็บอกให้จับแยกน้องออกจากตัวอื่นก่อน จะได้ไม่ติดหวัดกัน แล้วหมอก้ให้ยากระตุ้นการอยากอาหารมาให้น้องกิน

               พอกลับบ้านมาเราก็จับน้องแพทแยกกับแบทแมน เพราะจะได้ดูอาการและไม่ให้ติดหวัดกัน เราก็คอยป้อนยาน้อง ป้อนข้าวน้องไปเรื่อยๆ น้องก็เริ่มดีขึ้น แต่มีวันนึงเราได้ยินเสียงน้องหายใจแบบติดขัดมาด เสียงเหมือนคนหายใจไม่ออก ต้องหายใจทางปากแทน เราเลยไปดูน้อง ก็เห็นน้องนอนหายใจทางปากอยู่จริงๆ เราก็ตกใจ รีบหยิบตัวน้องขึ้นมาดู ก็เห็นน้องมีขี้มูกแข็งสีเขียวเกาะติดที่รูจมูกทั้งสองข้างเลย ปิดรูหายใจน้องหมด น้องถึงต้องหายใจทางปาก เราเห็นแบบนั้นแล้ว เราสงสารน้องมาก น้องตัวเล็กนิดเดียว เราเลยไปเอาคัตตอนบัตอันเล็กๆ มาชุบน้ำอุ่น แล้วเอามาเช็ดที่รูจมูกน้อง โดยการใช้ปลายคัตตอนบัตที่ชุบน้ำอุ่น ค่อยๆเขี่ยไปตรงที่รูจมูกน้องที่มีขี้มูกแข็งๆเกาะอยู่ เขี่ยให้ก้อนขี้มูกค่อยๆหลุดออกมา เพื่อเปิดทางให้น้องหายใจได้สะดวกขึ้น พอเขี่ยออกหมด เราก็เช็ดทำความสะอาดบริเวณจมูกน้อง แล้วป้อนยาพาน้องกินข้าว น้องก็เริ่มมีอาการดีขึ้นเรื่อยๆ น้องกินได้เยอะขึ้นมากๆ เริ่มเล่นซนขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยังดูป่วยๆซึมอยู่นิดหน่อย

เอาแต่นอนทั้งวัน

              หลังจากนั้นก็เลี้ยงน้องแพทมาเรื่อยๆ จนวันนึงเราเปิดกรงไปเจอน้องนอนหงาย ท้องแข็งอยู่ เราก็นึกว่าน้องหลับ แต่ผิดสังเกตที่น้องนิ่งมาก แล้วดูตัวแข็งๆ เราเลยลองดูใกล้ น้องไม่หายใจแล้ว จับดูที่ท้อง ปรากฏว่าน้องท้องแข็งแล้วก้ดูบวมๆกว่าปกติ เราเสียใจมากที่น้องจากไป เราก้ไม่รู้ว่าทำไมน้องถึงจากไปเร็วขนาดนี้ เราเลยลองไปเซิร์ชหาดูในเน็ต ดูจากอาการ ก็พบว่าน้องน่าจะเป็นบิด แล้วน้องก็จากไป

              เราเสียใจที่ช่วยน้องไว้ไม่ได้ แต่เราก็ดูแลน้องดีที่สุดแล้ว เราก็คิดไปว่าอย่างน้อยก็ดีแล้วที่พาน้องมาเลี้ยง เพราะถ้าน้องอยู่ที่ร้านนั้นต่อไป น้องอาจจะแย่กว่านี้ก็ได้ เฟิร์นเลยอยากมาแบ่งปันกับเพื่อนๆให้เพื่อนได้ดูแลและคอยสังเกตการณ์ดูว่า น้องๆชุการ์ของเพื่อนมีอาการผิดปกติ หรือไม่สบายอะไรหรือเปล่า เพราะชูการืเป็นสัตว์ที่มีความอดทนมาก ไม่ค่อยแสดงออกว่าป่วยอยู่ เราแทบไม่รู้เลยว่าน้องป่วย จนกว่าจะอาการหนักมากแล้วสุดท้ายก็รักษาไม่ทัน สายเกินไป อย่าปล่อยให้เป็นแบบนั้นนะคะ ดุแลพวกเค้าดีๆ น้องๆจะได้อยู่กับเราไปนานๆเลย...

น้องแพทตี้ป่วย ซึมจังเลย